AVALIAÇÃO DE INICIATIVAS DE ADMINISTRADORES ESCOLARES PARA OBJETIVOS DE DESENVOLVIMENTO SUSTENTÁVEL
DOI:
https://doi.org/10.18316/rcd.v16i41.11237Palavras-chave:
objetivos de desenvolvimento sustentável, educação, ensino médio profissionalizante, administrador escolarResumo
O conceito de desenvolvimento sustentável é definido como uma forma de desenvolvimento que visa a atender às necessidades do presente sem comprometer as necessidades das gerações futuras. A crescente importância do desenvolvimento sustentável está começando a se manifestar no currículo educacional. Como uma das metas mais importantes apontadas pela UNESCO, é importante que os administradores escolares, que são os atores mais importantes da educação, tenham conhecimentos, habilidades e atitudes educacionais para o desenvolvimento sustentável. Nesta pesquisa, o objetivo é avaliar as opiniões dos administradores escolares de escolas de ensino médio profissionalizante sobre as metas de desenvolvimento sustentável, determinar as deficiências nesse assunto e contribuir nessa direção coletando os dados necessários para tomar as medidas certas. Os métodos de pesquisa qualitativa foram aplicados na pesquisa, e 15 administradores escolares que trabalham em escolas de ensino médio profissionalizante do norte do Chipre participaram da pesquisa. O formulário de entrevista semiestruturado preparado pelo pesquisador foi usado para a coleta de dados. Os dados obtidos na pesquisa foram analisados com o método de análise de conteúdo. Como resultado da pesquisa, observou-se que os administradores escolares têm conhecimento sobre desenvolvimento sustentável. Entre as opiniões dos administradores escolares que expuseram seus pontos de vista sobre o 17º artigo do desenvolvimento sustentável, destacam-se o fornecimento de direitos iguais à sociedade, as contribuições econômicas, o acesso a água limpa e energia, a reciclagem, a garantia da sustentabilidade do desenvolvimento agrícola e a cooperação com as partes interessadas.
Referências
Adrianoa, M N. & Rosa, E. D. D. A proposed framework for designing adult education programs from the perspectives of adult education professionals. International Journal of Education, Technology and Science,3(1), 87–109.
Al-Hail, M. A., Al-Fagih, L. & Koç, M. (2021). Partnering for Sustainability: Parent-Teacher-School (PTS) Interactions in The Qatar Education System. Sustainability, 13, 6639. https://doi.org/10.3390/su13126639.
ARIES (2009). Education for Sustainability: The Role of Education In Engaging and Equipping People for Change. Australia: The Australian Research Institute in Education for Sustainability. Sydney, Australia: ARIES.
Atmaca, A, (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalıklarının belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Aydin, Ö. (2019). Meslek lisesi öğrencilerinin sürdürülebilir kalkınmaya yönelik farkındalık düzeylerinin geliştirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Trabzon Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Trabzon
Bahar, M., Bağ, H. & Bozkurt, O. (2008). Pre-service science teachers' understandings of an environmental ıssue: Ozone layer depletion. Ekoloji, 18(69), 51-58.
Bahar, Mehmet & Kiras, Burak. (2017). Türkiye’de Yayımlanan Çevre Eğitimi Konulu Makale ve Tezlerin Genel Analizi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17. 1702-1720. 10.17240/aibuefd.2017.17.32772-363962.
Başgelen Akkaş. L. (2019). Sürdürülebilir kalkınma konusunda yapılan eğitim araştırmalarına yönelik doküman analizi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi, Kastamonu
Bildirici, Z. (2017). Türkiye ve Avrupa’da Okul Öncesi Eğitim Ekonomisinin Karşılaştırmalı Analizi. (Yüksek lisans tezi), Marmara Üniversitesi.
Bilgili, M. Y. (2017). Ekonomik, Ekolojik ve Sosyal Boyutlarıyla Sürdürülebilir Kalkınma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10, 49.
Canaran, O, Mirici, I. H. (2020). A New Model of Team Teaching for Teacher Professional Development: A Case Study of In-Service English Teachers. Education and Science, 45(201), 247-271.
Çalışkan, Ş., Karabacak, M., ve Meçik, O. (2013). “Türkiye’de eğitim-ekonomik büyüme ilişkisi: 1923-2011-Kantitatif bir yaklaşım”. Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt:11, Sayı: 21, s.29-48
Chisingui, A. V. and Costa, N. (2020). Teacher Education and Sustainable Development Goals: A Case Study with Future Biology Teachers in An Angolan Higher Education Institution. Sustainability, 12, 3344. http://dx.doi.org /10.3390/ su12083344.
Eren, E. Gül, İ. (2022). An evaluation of psychological counselling and guidance services’ efficiency in regards of school administrators and students. International Online Journal of Education and Teaching (IOJET), 9(3), 1217-1233.
Gedik, Y. (2020). Sosyal, Ekonomik ve Çevresel Boyutlarla Sürdürülebilirlik ve Sürdürülebilir Kalkınma. İnternational Journal of Economics, Politics, Humanities&Social Sciences, 3(3).
Glesne, C. (2014). Becoming qualitative researchers: An introduction (4th Ed.). Boston: Pearson Education, Inc.
Holden, P. (2016). The mediterranean and the global sustainable development goals. Mediterranean Politics, 21, 292-299.
Kabadayı, R. (2015). SürdürülebilirKalkınma ve Eğitim. Prof. Dr. İbrahim Ethem Başaran’a Armağan. (Eds). İ. Aydın & Ş. Çınkır. Ankara, Anı Yayıncılık, 165- 179.
Maurice, J. (2015). UN set to change the world with new development goals. The Lancet, 386, 1121-1124.
Michelsen, G., & Fischer, D. (2017). Sustainability and Education. In M. Hauff & C. Kuhnke (Eds.), Sustainable Development Policy. A European Perspective (135-158). London: Routledge.
Özel, H. A. (2012). Ekonomik Büyümenin Teorik Temelleri, Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), ss.63-72.
Ozmehmet, E., 2008, Dünya’da ve Türkiye’de sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları. Journal of Yaşar University, 3(12), 1853-1876.
Pınarbaşı Ş., Piyal B. (2022). Sürdürülebilir kalkinma hedefi üç’ün sağlik kapsayiciliği işlevi. ESTÜDAM Halk Sağlığı Dergisi. 7(2), 379-391.
Sund, P. J. and Gericke, N. (2021). More Than Two Decades of Research on Selective Traditions in Environmental and Sustainaability Education –Seven Functions of the Concepts. Sustainability, 13, 6524. https://doi.org/10.3390/su13126524.
Telatar, O. M., ve Terzi, H. (2010). Nüfus ve Eğitimin Ekonomik Büyümeye Etkisi: Türkiye Üzerine Bir İnceleme. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2), 197-214.
Uğraş, M. ve Zengin, E. (2019). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Sürdürülebilir Kalkınma İçin Eğitimle İlgili Görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 12(1).
UNDP (2015). Sustainable Development Goals. United Nations Development Programme Report. www.undp.org adresinden edinilmiştir.
UNESCO (2012). Education for Sustainable Development: Sourcebook. France: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/926unesco9.pdf adresinden edinilmiştir.
UNESCO, (2009). Training guideline on incorporating education for sustainable development (ESD) into the curriculum. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/COPs/News_documents/2009/090 5Bangkok/ESD_training_guidelines_-3.pdf adresinden edinilmiştir.
Yapıcı, M. (2003). Sürdürülebilir kalkınma ve eğitim. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 223‐230.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, U. ve Göktürk, Ġ. (2004). Sürdürülebilir Kalkınma, M.C. Marın ve U. Yıldırım. (Editörler). Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar – Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler - . Birinci Baskı. Ġstanbul. Beta Yayıncılık, 449- 488.
Downloads
Publicado
Edição
Seção
Licença
Copyright (c) 2024 Zehra Altinay, Sinem Arica, Gokmen Dagli, Mehmet Altinay
Este trabalho está licenciado sob uma licença Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Conforme recomendado pelo o Public Knowledge Project, a RCD adota para seus artigos uma licença CREATIVE COMMONS: Atribuição CC BY 4.0.
Esta licença permite que outros distribuam, remixem, adaptem e construam sobre o seu trabalho, mesmo comercialmente, desde que lhe dêem crédito pela criação original.
Esta é a licença mais adequada oferecida.
Recomendado para a máxima divulgação e uso de materiais licenciados.