IMPACT OF EDUCATION AND COMMERCIAL BUSINESS DEVELOPMENT ON SUSTAINABLE DEVELOPMENT
STAKEHOLDER-BASED IMPLEMENTATION
DOI:
https://doi.org/10.18316/rcd.v17i45.12452Palabras clave:
Tourism, Sustainability, Stakeholder Theory, Regional Attractiveness, Regional Commitment, Environmental AttitudeResumen
Today, the concept of sustainable development emerges as a concept that needs to be learned and implemented for both universities and commercial enterprises and countries. The three important dimensions of sustainable development, economic, social and environmental dimensions, need to be well known by both the current generation and the future generations. Within the scope of stakeholder theory, stakeholders need to do whatever they can economically, socially and environmentally for sustainable development. In this study, it was aimed to determine whether the dimensions of sustainable development and the concepts of environmental attitude, regional commitment and sense of belonging and regional attractiveness have an effect on the development of universities and commercial enterprises and whether the concept of stakeholder theory has an effect on sustainable development. The survey conducted for the research was applied to shopping malls operating in Samsun province and university areas where participation was thought to be high. As a result of the collection and examination of the data, it was seen that the development of educational and commercial centers has an effect on regional commitment and regional attractiveness, local government decisions have an effect on the development of educational and commercial centers and environmental attitude, and regional attractiveness has an effect and significance on environmental attitude and regional attachment.
Citas
Akgül, U. (2009). Sürdürülebilir Kalkınma: Uygulamalı Antropolojinin Eylem Alanı. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 13(3), 133-164.
Aktaş, S. & Batman, O. (2010). Efsanelerin Turistik Çekicilik Üzerine Etkileri: Profesyonel Turist Rehberlerine Yönelik Bir Araştırma. e-Journal of New World Sciences Academy Social Sciences, 5(4), 367-395.
Akyurt, H. (2008). Turizm Bölgesine Yönelik Talebi Etkileyen Faktörlerden İmaj ve Çeşme Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Alptekin, D. (2011). Toplumsal Aidiyet ve Gençlik: Üniversite Gençliğinin Aidiyeti Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Altınay, A. (2016). Entegre Raporlama ve Sürdürülebilirlik Muhasebesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(3), 47-64.
Altunok, A. E. (2013). Sürdürülebilir Kalkınmanın Sürdürülemezliği. Kamu İç Deneticileri Derneği, 12, 39-44.
Ayaş, N. (2007). Çevresel Sürdürülebilir Turizm Gelişmesi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 59-69.
Bauen, R., Bryan, B. & Kirk, J. (1996). Sustainable Community Checklist. (1. Edition). Seattle: University of Washington.
Becan, C. (2011). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Paydaş Teorisi ve İletişim Yaklaşımı Açısından Değerlendirilmesi: Bankaların Basın Bültenlerine Yönelik Bir İçerik Analizi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 7(1), 16-35.
Bezirgan, M. (2014). Turistik Destinasyonda Fiyat Değeri, Aidiyet ve Davranışsal Niyetler Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesi: Kemer Örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(5), 524-539.
Bildik, G. (2011). İlköğretim 7. Sınıfta Verilen Çevre Konusunun Öğrencilerin Çevresel Tutumu ve Çevre Bilgisi Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bülbül, Y. (2007). Ortaöğretim Çevre ve İnsan Dersinde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Çevreye Yönelik Tutumlara ve Erişime Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir Kalkınma Kavramı ve Sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.
Çetin, Ç., Varan, S. & Fışkın, C. (2015). Sürdürülebilirlik Raporlamasında Paydaş Katılımı: Türkiye’deki Firmaların Analizi. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6(1), 9-35.
Çetin, M. (2006). Teori ve Uygulamada Bölgesel Sürdürülebilir Kalkınma. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(1), 1-20.
Dinçer, M. Z. & Aslan, Ö. (2008). Sürdürülebilir Kalkınma, Yenilenebilir Enerji Kaynakları ve Hidrojen Enerjisi: Türkiye Değerlendirmesi. İstanbul: Sektörel Yayınları.
Dönmez, D. (2008). Paydaş Teorisi Çerçevesinde Otel İşletmelerinin Seyahat Acentaları ile İlişkileri ve Otel İşletmelerinin Performansı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Yönetim Dergisi, 19(61), 91-112.
Dulupçu, M. A., Sungur, O. & Keskin, H. (2009). Bölgesel Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar ve Türkiye’de Kalkınma Planlarına Yansımaları: Kalkınma Planlarının Yeni Teoriler Açısından Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(5), 239-248.
Engin, B. & Akgöz, E. (2013). Sürdürülebilir Kalkınma ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Çerçevesinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 8(1), 85-94.
Ertuğrul, F. (2008). Paydaş Teorisi ve İşletmelerin Paydaşları ile İlişkilerin Yönetimi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31, 199-223.
Gür, B. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma, Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Türkiye’de Mikro Finansman Uygulamaları. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(11), 87-106.
Güzel, B. (2017). Topluluk Duygusu, Çevresel Sorumlu Davranış ve Çevresel Sürdürülebilir Turizm Tutumuna Yönelik Bir Model Önerisi. Adnan Menderes Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1(3), 27-42.
Katiliute, E. & Daunoriene, A. (2015). Dissemination of Sustainable Development on Universities Websites. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 191, 865-871.
Kaypak, Ş. (2011). Küreselleşme Sürecinde Sürdürülebilir Bir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre. 13(20), 19-33.
Kılıç, S. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışının Ekonomik Boyutuna Ekolojik Bir Yaklaşım. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 47, 201-226.
Kızılırmak, İ. (2006). Türkiye’de Düzenlenen Yerel Etkinliklerin Turistik Çekicilik Olarak Kullanılmasına Yönelik Bir İnceleme. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 182-196.
Kişioğlu, E. & Selvi, M. S. (2013). Yerel Etkinliklerin Tekirdağ’ın Destinasyon İmajına Etkisi: Yerel Paydaşlar Açısından Bir Değerlendirme. IAAOJ-Social Sciences, 1(1), 68-102.
Kocaman, S. (2012). Destinasyon Yönetimi Kapsamında Marka Kimliğine Etki Eden Faktörlerin Marka İmajına Etkisi: Alanya Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Maignan, I., Ferrell, L. & Ferrell, O. C. (2005). A Stakeholder Model for Implementing Social Responsibility in Marketing. European Journal of Marketing, 39(9), 956-977.
Mawhinney, F. (2002). Sustainable Development and Health: Concepts, Principles and Framework for Action for European Cities and Towns. European Sustainable Development and Health Series. (Series: 1). Copenhagen.
Mitchell, R. K., Agle, B. R. & Wood, D. J. (1997). Toward A Theory of Stakeholder Identıfıcatıon and Salience: Defining the Principle of Who and What Really Counts. Academy of Management Review, 22(4), 853-886.
Oktay, B. (2005). A Model for Measuring the Sustainability of Historic Urban Quarters: Comparative Case Studies of Kyrenia and Famagusta in North Cyprus. Unpublished Doctorate Thesis. Eastern Mediterranean University, Famagusta.
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan Örgütsel Destek ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 113-130.
Öztop, S. (2014). Kurumsal Aidiyet Bilincinin Çalışanların Örgütsel Değişim Algısı Üzerinde Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 299-316.
Philips, R. (2004). Ethics and A Manager's Obligations Under Stakeholder Theory. Ivey Business Journal, 2(3), 1-4.
Sarıçoban, K. (2011). Türkiye’de Uygulanan Çevre Politikalarının Sürdürülebilir Kalkınma Üzerine Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Sarıkaya, M. (2011). Paydaş Yaklaşımı Bağlamında İşletme-Paydaş Etkileşimi ve Stratejik Paydaş Analizi. Ankara Sanayi Odası Yayın Organı (Eylül /Ekim), 43-58.
Seydioğulları, H. S. (2013). Sürdürülebilir Kalkınma İçin Yenilenebilir Enerji. Türkiye Mühendisler ve Mimarlar Odası Başkanlığı-Şehir Odacıları Odası Dergisi, 23(1), 19-25.
Soubbotina, T. P. (2004). Beyond Economic Growth: An Introduction to Sustainable Development. The World Bank. (2. Edition). Washingon.
Şen Demir, Ş. (2010). Çekici Faktörlerin Destinasyon Seçimine Etkisi: Dalyan Örneği. Ege Akademik Bakış, 10(3), 1041-1054.
Teksöz, G. (2015). Geçmişten Ders Almak: Sürdürülebilir Kalkınma için Eğitim. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 31(2), 73-97.
Tıraş, H. H. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre: Teorik Bir İnceleme. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 57-73.
Turan, Ş. (2014). Küreselleşen Dünyada Sürdürülebilir Kalkınmanın Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Ünal, S., Mançuhan, E. & Sayar, A. A. (2001). Çevre: Bilinci, Bilgisi ve Eğitimi. Marmara Üniversitesi Yeni Teknolojiler Araştırma ve Geliştirme Merkezi, İstanbul.
Yalçınkaya, A., Durmaz, V. & Adiler, L. (2011). Sürdürülebilir Kalkınma ve Kurumsal Sürdürülebilirlik İçin Yeni Ölçümleme: Üçlü Performans. 9. International Conference on Knowledge, Economy&Management Proceedings. Saraybosna.
Yavuz, C. (2016). Turizmde Sürdürülebilirlikte Halkla İlişkiler Çalışmalarının Önemi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(3), 329-338.
Yıldırım, U. & Marin, M. C. (2004). Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler. İstanbul: Beta Basım Yayım.
Yoon, Y. (2002). Development of A Structural Model for Tourism Destination Competitiveness from Stakeholders’ Perspectives. Unpublished Doctorate Thesis. Virginia Polytechnic Institute and State University.
Descargas
Publicado
Número
Sección
Licencia
Derechos de autor 2025 Aydın Ünal, Emre Çilesiz, Emrah Örgün, Bünyamin Göçgün, Hülya Eraslan
Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución 4.0.
Tal como recomienda el Public Knowledge Project, RCD adopta para sus artículos una licencia CREATIVE COMMONS: Attribution CC BY 4.0
Esta licencia permite que otros distribuyan, remezclen, adapten y desarrollen su obra, incluso con fines comerciales, siempre que le atribuyan a usted el mérito de la creación original.
Esta es la licencia más adecuada que se ofrece.
Recomendado para la máxima difusión y utilización de los materiales bajo licencia.
