OPINIÕES DOS ACADÊMICOS SOBRE HABILIDADES DE RESOLUÇÃO DE CONFLITOS QUANDO SURGEM PROBLEMAS NAS RELAÇÕES INTERPESSOAIS

Autores

DOI:

https://doi.org/10.18316/rcd.v15i38.11078

Palavras-chave:

Acadêmico, Estado psicológico, Conflito, Habilidades de resolução, Relacionamento interpessoal

Resumo

Este estudo tem como objetivo determinar as habilidades de resolução de conflitos dos acadêmicos quando surgem problemas em seus relacionamentos interpessoais. Os dados obtidos para atingir esse objetivo incluíram a distribuição sociodemográfica dos acadêmicos e as relações entre administradores e funcionários da universidade, o clima entre os stakeholders, as relações dos administradores com professores, alunos e pais, a distribuição de cargos entre administradores e funcionários e os acadêmicos ' reações físicas do acadêmico para resolução de conflitos. Este estudo qualitativo foi conduzido como um estudo de caso. A população do estudo consistiu em 20 acadêmicos trabalhando em uma universidade privada em Nicósia, no norte de Chipre (República Turca do Norte de Chipre) durante o ano letivo de 2021-2022. A amostragem intencional para representar a população do estudo foi determinada primeiro usando o método de amostragem intencional; a técnica de amostragem de bola de neve seria usada, desde que diferentes visualizações fossem obtidas. A maioria dos participantes era do sexo feminino, a maioria na faixa etária de 30 a 40 anos, casada, com filhos e com 16 ou mais anos de experiência profissional. Como instrumento de coleta de dados, foi utilizado um formulário de entrevista semiestruturado, elaborado pela pesquisadora. Os dados da pesquisa foram analisados pelo método de análise de conteúdo. Os resultados mostraram que a relação estabelecida foi positiva e autoritária. Os participantes expressaram suas opiniões sobre a necessidade de criar um clima positivo entre as partes interessadas e fortalecer a comunicação, e destacaram doenças como estresse físico, palpitações cardíacas, dificuldade respiratória, dor de cabeça, dor no pescoço, dor no ombro e humor depressivo.

Referências

Akar, F. (2019). Üniversitede akademisyen ve yönetici yetenekleri: Yetenek yönetiminin uygulanabilirliği konusunda bir inceleme. Egitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 7(2), 514-541. doi: 10.14689/issn.2148-2624.1.7c.2s.3m

Akyol, B., Yılmaz, K., Çavuş, B., & Aksoy, V. (2018). Akademisyen yöneticilerin görüşlerine göre türkiye'de yükseköğretimin sorunları. Electronic Turkish Studies, 13(11).

Alparslan, A. M. (2014). Öğretim elemanlarının işlerinden tatmin, üniversitelerinden memnun ve gönüllü olmalarındaki öncüller: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi’nde bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 82-101.

Cayvarlı, P. E., & Şahin, S. (2015). Akademisyen algılarına göre üniversitelerde psikolojik yıldırma: Dokuz Eylül Üniversitesi örneği. Yükseköğretim Dergisi, 5(1), 9-25.

Christensen, L. B., Johnson, R. B., & Turner, L. A. (2015). Research methods: Design and analysis (A. Aypay, Trans. Ed.). Ankara, Turkey: Ani.

Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2005). Research methods in education. (5th Ed.). London: Routledge Falmer.

D’Zurilla, T..J., Nezu, A. M. ve Maydeu-Oliveras, A. (2004). Social problem solving: Theoryandassesment. Social problem solving: Theory, researchand training, Ec. Chang, T.J. D’Zurillaand L.J. safnna, (Ed.), Washington DC: American Psychological Association.

Demir, B.S. (2013). Araştırma Deseni: Nitel, Nicel, ve Karma Yöntem Yaklaşımları. Eğiten Kitap: Ankara.

Demir, E., Demir, C. G., & Özdemir, M. Ç. (2017). Akademik yükseltme ve atama sürecine yönelik öğretim üyesi görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(1), 12-23.

Erdil, O., Keskin, H., İmamoğlu, S. Z., ve Serhat, E. R. A. T. (2011). Yönetim tarzı ve çalışma koşulları, arkadaşlık ortamı ve takdir edilme duygusu ile iş tatmini arasındaki ilişkiler: Tekstil sektöründe bir uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5(1), 17-26.

Johnson, D. W. ve Johnson R. T. (2004). Implementingthe “teachingstudentsto be peacemakers program”. Theoryıntopractice, 43(1), 68-79.

Karip, E. (2003). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem A Yayınları.

Kelecioğlu, H., Bilge, F. ve Akman, Y. (2006). Öğretim Elemanları İş Doyumu Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 115-128.

Merriam, S.B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri: Çeviren: S.Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Öğülmüş, S. (2001). Kişiler arası sorun çözme becerileri ve eğitimi. Ankara: Nobel.

Öner, U. (2004). Çatışma çözme ve arabuluculuk eğitimi. İlköğretimde rehberlik. (Ed: Yıldız Kuzgun), (5. Baskı, 189-227). Ankara: Nobel

Özer, Y. E. (2011). Girişimci üniversite modeli ve Türkiye. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 85-100.

Öznacar, B., Güldal Kan, Ş., & Şensoy, Ş. (2018). An evaluation of positive psychological state of educational administrators in a tolerance context. Quality & Quantity, 52, 1093-1104.

Seçer, B. (2021). Akademisyen olmayanlar açısından doktora eğitimi. İzmir İktisat Dergisi, 36(2), 295-313.

Türnüklü, A. ve Şahin, İ. (2004). 13-14 yaş grubu öğrencilerin çatışma çözme stratejilerinin incelenmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 7(13), 45-61.

Ültay, E., & Ültay, N. (2018). Akademik teşvik ödeneğinin bilimsel faaliyetlere etkisi hakkındaki akademisyen görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, (1), 162-171.

Watty, K. (2003) whenwill Academics Learn About Quality?,Quality in highereducation, 9 [3] 213-221.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

YILMAZ, Ö., & Memişoğlu, S. P. (2019). Yükseköğretim kurumlarında akademik performans değerlendirmeye ilişkin akademisyen görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, (3), 542-554.

Downloads

Publicado

2023-08-15

Edição

Seção

Artigos