NOMOFOBIA E TRAÇOS DE PERSONALIDADE
ANÁLISE DA RELAÇÃO ENTRE ESTUDANTES DO ENSINO MÉDIO
DOI:
https://doi.org/10.18316/rcd.v17i45.12382Palavras-chave:
Nomofobia, personalidade, estudantes do ensino médioResumo
O objetivo deste estudo é medir os níveis de nomofobia de estudantes do ensino médio que estudam no centro da cidade de Uşak e examinar a relação entre traços de personalidade e níveis de nomofobia. A população do estudo consiste em estudantes do ensino médio no centro da cidade de Uşak, Turquia, enquanto o grupo amostral inclui 200 estudantes do ensino médio selecionados por meio de um método de amostragem aleatória simples de escolas de ensino médio de ciências, escolas de ensino médio de professores, escolas de ensino médio da Anatólia e escolas de ensino médio vocacionais. A pesquisa foi conduzida usando o modelo de pesquisa, um dos métodos de pesquisa quantitativa. Um formulário de informações pessoais, uma escala de nomofobia para medir o vício em tecnologia e uma escala de personalidade de dez itens para avaliar traços de personalidade foram utilizados. Para analisar os dados, foram aplicados testes t de amostras independentes, análise de variância paramétrica unidirecional (ANOVA) e o teste de Tukey para diferenças intergrupais. As descobertas indicam uma relação estatisticamente significativa e inversa entre a subdimensão "perda de conexão online" da escala de nomofobia (TNS) e a subdimensão "extroversão" e a pontuação geral da escala de personalidade de dez itens (TIPS). No entanto, nenhuma relação estatisticamente significativa foi encontrada para as outras subdimensões da TNS e TIPS. Além disso, nenhuma associação significativa foi identificada entre as subescalas da TNS e TIPS ou entre a pontuação geral da TIPS e as subescalas da TNS. Os resultados do estudo revelaram que as mulheres exibiram níveis mais altos de nomofobia do que os homens, e que o aumento do uso diário da internet móvel e do smartphone foi associado a níveis mais altos de nomofobia. Além disso, os indivíduos que praticavam esportes demonstraram pontuações mais altas em "amabilidade" e "estabilidade emocional". Também foi descoberto que a ansiedade dos indivíduos sobre "perder a conexão online" estava inversamente relacionada à extroversão. No entanto, variáveis como duração do uso do telefone, anos de uso da internet móvel e tempo gasto com amigos durante o dia não tiveram um efeito significativo nos traços de personalidade ou nos níveis de nomofobia.
Referências
Adnan, M. ve Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: Üniversite öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Journal of Faculty of Educational Sciences, 49(1), 86-95.
Aliyev, P. (2008). Beş faktörlü kişilik özellikleri ve cinsiyet rollerinin üniversite alan seçimi ile ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
Argumosa-Villari L., Boada-Grau, J., & Vigil-Colet, A. (2017). Exploratory incestigation of theoretical predictors of nomopfobia using the mobile phone involvement questionnaire (MPIQ). Journal of Adolescence, 56, 127-135. https://doi.org/10.1016/j.adolescence.2017.02.003
Arpaci, I., Baloğlu, M., Özteke Kozan, H. İ., & Kesici, Ş. (2017). Individual differences in the relationship between attachment and nomophobia among college students: the mediating role of mindfulness. Journal of Medical Internet Research, 19(12), 404.
Aslan, G., & Karafil, A. Y. (2022). Ortaokul Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri ile Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yatkınlıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Türk Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-12.
Atak, H. (2013). On-Maddeli Kişilik Ölçeği’nin Türk Kültürü’ne Uyarlanması. Nöropsikiyatri Arşivi. 50, 312-319.
Başaran, İ. E. (2000). Örgütlerde Davranış. İnsanın Üretim Gücü. Feryal Matbaası. Üçüncü Basım. Ankara.
Beranuy, M., Oberst, U., Carbonell, X., ve Chamarro A. (2009). Problematic internet and mobile phone use and clinical symptoms in college students: The role of emotional ıntelligence. Computer in Human Behaviour, 25(5), 1182-1187. https://doi.org/10.1016/j.chb.2009.03.001
Bragazzi, N. L., ve Del Puente, G. (2014). A proposal for including nomophobia in the new DSM-V. Psychology Research and Behavior Management, 7, 155. https://doi.org/10.2147/PRBM.S41386
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demiral, F. (2018). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
Cheever, N. A., Rosen, L. D., Carrier, L. M., & Chavez, A. (2014). Out of sight is not out of mind: The impact of restricting wireless mobile device use on anxiety levels among low, moderate and high users. Computers in Human Behavior, 37, 290-297.
Dalbudak, I., Yilmaz, T., & Yigit, S. (2020). Nomophobia Levels and Personalities of University Students. Journal of Education and Learning, 9(2), 166-177.
Dempsey, A. G., Sulkowski, M. L., Nichols, R., ve Storch, E. A. (2009). Differences between peer victimization in cyber and physical settings and associated psychosocial adjustment in early adolescence. Psychology in the Schools, 46(10), 962-972. https://doi.org/10.1002/pits.20437
Dereceli, Ç., Dereceli, E., & Yıldız, T. (2023). Spor yapan ve spor yapmayan spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin kişisel uyum düzeyleri ile liderlik yönelimlerinin karşılaştırılması. Uluslararası Dağcılık ve Tırmanış Dergisi, 6(2), 38-51.
Dixit, S., Shukla, H., Bhagwat, A. K., Bindal, A., Goyal, A., Zaidi, A. K., & Shrivastava, A. (2010). A Study to Evaluate Mobile Phone Dependence Among Students of a Medical College and Associated Hospital of Central India. Indian Jounal of Community Medicine, 35 (2), 339-341.
Elhai, J. D., Levine, J. C., Dvorak, R. D., & Hall, B. J. (2016). Fear off missing out, need for touch, anxiety and depression are related to problematic smartphone use. Computers in Human Behavior, 63, 509- 516. https://doi.org/10.1016/j.chb.2016.05.079
Ertan, G. (2019). Mobil telefonsuz kalma korkusunun (nomofobi) iş tatmini, işe bağlılık ve sosyal izolasyon üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, İstanbul.
George, D. ve Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson.
Gezgin, D. M. ve Çakır, Ö. (2016). Analysis of nomofobic behaviors of adolescents regarding various factors. Journal of Human Sciences, 13(2), 2504-2519.
Gezgin, D. M., Şahin, Y. L. ve Yıldırım, S. (2017). Sosyal ağ kullanıcılarının nomofobi düzeylerinin çeşitli faktörler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7(1), 1-15.
Gosling, S. D., Rentfrow, P. J., & Swann Jr, W. B. (2003). A very brief measure of the Big-Five personality domains. Journal of Research in personality, 37(6), 504-528.
Han, S., Kim, K. J. ve Kim, J. H. (2017). Understanding nomophobia: Structural equation modeling and semantic network analysis of smartphone separation anxiety. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 20(7), 419-427.
Hjelle, L. A., Ziegler, D. J. (1981). Personality Theories, 2nd Ed., McGraw Hill Inc., Tokyo.
Jones, M. J., Dawson, B., Eastwood, P. R., Halson, S. L., Miller, J., Murray, K., ... & Peeling, P. (2021). Influence of electronic devices on sleep and cognitive performance during athlete training camps. The Journal of Strength & Conditioning Research, 35(6), 1620-1627.
Karasar, N. (1994). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 6. Basım, Ankara. Matbaş Matbaacılık, 77.
Kaur, A., Sharma, P. ve Manu. (2015). A descriptive study to assess the risk of developing nomophobia among students of selected nursing colleges Ludhiana, punjab. International Journal of Psychiatric Nursing, 1(2), 1-6.
Kıng, A.L.S., Valença, A.M., Sılva, A.C., Sancassıanı, F., Machado, S. ve Nardı, A.E. (2014). Nomophobia”: Impact of Cell Phone Use Interfering with Symptoms and Emotions of Individuals with Panic Disorder Compared with A Control Group, Clinical Practice & Epidemiology in Mental Health, 10: 28-35.
King, A. L. S., Valença, A. M., Silva, A. C. O., Baczynski, T., Carvalho, M. R., ve Nardi, A. E. (2013). Nomophobia: Dependency on virtual environments or social phobia? Computers in Human Behavior, 29 (1), 140-144. https://doi.org/10.1016/j.chb.2012.07.025
Kocabaş, D., & Korucu, K. S. (2018). dijital çağın hastalığı nomofobi üzerine bir araştırma. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(11), 254-268.
Merdan, E. (2013). Beş faktör kişilik kuramı ile iş değerleri ilişkisinin incelenmesi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 7, 141-159.
Nikhita, C.S, Jadhav, P.R, Ajinkya, S.A. (2015). “Prevalence of mobile phone dependence in secondary school adolescents”. Journal of clinical and diagnostic research, 5,9 (11), Vc06-vc9.
Okuyan, C., Güner, P. D., & Güneş, S. U. (2019). Hemşirelik ve tıp fakültesi öğrencilerinin nomofobi düzeylerinin belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(4), 372-382.
Öz, H., & Tortop, H. S. (2018). Üniversite okuyan genç yetişkinlerin mobil telefon yoksunluğu korkusu (nomofobi) ile kişilik tipleri arasindaki ilişkinin incelenmesi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 2(3), 146-159.
Özsavran, M., & Ayyıldız, T. (2022). Üniversite öğrencilerinin nomofobi düzeyleri ile okul başarısı arasındaki ilişki. Bağımlılık Dergisi, 23(2), 130-138.
Pavithra, M. B. & Madhukumar, S. (2015). A study on nomophobia-mobile phone dependence, among students of a medical college in Bangalore. National Journal of Community Medicine, 6(3), 340-344.
Piepiora, P., & Kaśków, K. (2019). Personality profile of Polish Volleyball players–a case study of players at various sports levels. Quality in Sport, 5(2), 47-57.
Robbins, S. P. & T. A. Judge. (2012). Örgütsel Davranış 14. Basımdan Çeviri,. Ed.İnci. Erdem, Nobel Yayıncılık.
Schopenhauer A., Van Schiller W.F., Jung C.G., Spranger, E. (2005). Kişilik: Oluşumu ve Sorunları, Yayına Hazırlayan, Ahmet Aydoğan, İz Yayıncılık:464, İstanbul.
SecurEnvoy. (2012). 66% of the population suffer from Nomophobia the fear of being without their phone. Retrieved from https://www.securenvoy.com
Sırakaya, M. (2018). Ön lisans öğrencilerinin nomofobi düzeylerinin akıllı telefon kullanım durumlarına göre incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 714-727.
Siddiqui, M., & Az, A. (2015). Addictive cell phone usage: The relationship between impulsiveness and behavioral addiction. Pakistan Journal of Psychology, 46(2), 53-67.
Tavolacci, M. P., Meyrignac, G., Richard, L., Dechelotte, P., & Ladner, J. (2015). Problematic use of mobile phone and nomophobia among French college students. The European Journal of Public Health, 25(3), 206.
Türen, U., Erdem, H., & Kalkın, G. (2017). Mobil telefon yoksunluğu korkusu (nomofobi) yayılımı: Türkiye’den üniversite öğrencileri ve kamu çalışanları örneklemi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10(1), 1-12.
Ural, A., ve Kılıç, İ. (2005). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Detay Yayıncılık.
Yıldırım, C., Sumuer, E., Adnan, M., ve Yıldırım, S. (2016). A growing fear: prevalence of nomophobia among Turkish college students. Information Development, 32(5), 1322- 1331. https://doi.org/10.1177/0266666915599025
Yıldırım, C., ve Correia, A. P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia: development and validation of a selfreported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130- 137. https://doi.org/10.1016/j.chb.2015.02.059.
Yıldız Durak, H. (2019). Investigation of nomophobia and smartphone addiction predictors among adolescents in Turkey: Demographic variables and academic performance. The Social Science Journal, 56(4), 492-517. doi: 10.1016/j.soscij.2018.09.003
Yılmaz, M., Köse, A., & Doğru, Y. B. (2018). Akıllı telefondan yoksun kalmak: nomofobi üzerine bir araştırma. AJIT-e: Academic Journal of Information Technology, 9(35), 31-47.
Downloads
Publicado
Edição
Seção
Licença
Copyright (c) 2025 Gül Bahar Bayıroğlu, İbrahim Dalbudak , Osman Pepe
Este trabalho está licenciado sob uma licença Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Conforme recomendado pelo o Public Knowledge Project, a RCD adota para seus artigos uma licença CREATIVE COMMONS: Atribuição CC BY 4.0.
Esta licença permite que outros distribuam, remixem, adaptem e construam sobre o seu trabalho, mesmo comercialmente, desde que lhe dêem crédito pela criação original.
Esta é a licença mais adequada oferecida.
Recomendado para a máxima divulgação e uso de materiais licenciados.
